29 Aralık 2013 Pazar

    Tanrı beni ona aşık olayım diye yaratmıştı,
evrenin tek anlamı ben onu seveyim diyeydi,
 ben ona aşık olayım diye evren yaratılmıştı sanki.
Onu sevmem için tarih boyunca insanlık savaşmış
    ve uygarlıklar kurulmuştu.
Tanrı Adem ve Hava'yı sadece ben onu seveyim diye
     cennetinden kovup dünyaya salmıştı sanki.
Her şey, ama her şey, ben onu seveyim diyeydi.

27 Haziran 2013 Perşembe

Merhaba

         Öncelikle bana bu ismi bulmamda fikir veren Koca Kafa lakaplı Ayşenur'a teşekkürü borç bilirim.
         Aslında insanoğlu çok garip.Bi' karamsarlıklar, olumsuzluklar, umutsuzluklar... Hayattaki en ufak şey midir bizi umutsuzluğa düşüren? Yoksa çok mu zor geliyor bize; yaşamak, mutlu olmak? Aslında insanoğlu her gün yeni bir defter açıyor, sonra o defterleri karalıyor sonra da çöpe atıyor. Her defterde güzel şeyler yazmak varken ya da tek bir defteri özenle kullanmak varken; çok mu kolay yenilerini açmak hayatta? Ya da dünle yarın arasında sıkışmaktan mı bu hale geliyoruz?
         Herkesin bir sorunu derdi oluyor. Mesela senin de yok mu okuyucu kardeş? Benim de var. Hem de bir sürü. Anlatsam benim içim sıkılır yani o derece. Kimimizin eski sevgilisi, kimimizin şu andaki, kimimizinse ailesi. Bu insanlar neden mutlu olamıyor? Aslında çözüm basit, insanlar çıkar ilişkisine giriyor bi nevi ve karşındaki insana, insanlara bağlı kalıyor. Oysa ben, insanın kendini mutlu ettiğine inanan bir insanım. Şöyle açıklayayım; mesela sevmediğiniz bir çocuk ve sevgiliniz var. İkisi de size aynı çiçeği getiriyor. Sevmediğiniz çocuk size çiçeği verdiğinde mutlu olmazsınız değil mi? Ama sevgiliniz çiçeği getirdiğinde mutlu olur, sevinirsiniz. İşte burda sizi mutlu eden şey, çiçek değil, karşınızdaki insan da değil. Burda mutluluğu KENDİNİZDE buldunuz. Yani siz bu eylemi yapan kişi için değil, kendiniz için mutlu oldunuz. Ne zaman birinin sizi mutlu etmesine ya da birine ihtiyacınız olduğunu düşündüğünüzde aklınıza bu gelsin. Çözüm; SİZSİNİZ.
        Ben kelimelerim yettiğince düşüncelerimi sizinle paylaşmak istedim. Belki hak verirsiniz ya da vermezsiniz. Çok bir şey değil sadece bu konu üzerine düşünün. İnsanlar mutlu olmayı hak ederken üzülmesi saçma bence ve unutmayın. Bu sizin dünyanız ve başkalarını illa hayatınıza sokacaksanız (sadece sevgili olarak düşünmeyin.Bir anne baba da siz istediğiniz kadar hayatınızdadır.) çemberinizin tam göbeğine yerleştirmeyin. Gün gelecektir ki o merkezdeki uzaklaşırken, sizden çok şey almış olacak.
       Bu benim düşüncelerim, bu benim dünyam.Kendi kelimelerimce, sanırım.